Monotoniczność funkcji.
Co to jest monotoniczność? Mówimy że funkcja jest monotoniczna w pewnym przedziale, jeżeli jest w tym przedziale rosnąca, malejąca, nierosnąca lub niemalejąca. No dobrze, a co to znaczy że funkcja rośnie czy maleje?
Jeżeli dla każdej pary argumentów prawdziwa jest implikacja:
to funkcję nazywamy rosnącą.
Mówmy, że funkcja rośnie w zbiorze (przedziale), jeżeli wraz ze wzrostem argumentów z tego zbioru (przedziału), wartości funkcji także rosną.
Najłatwiej zobaczyć funkcję rosnącą na wykresie:
(Najprościej tłumacząc, wykres funkcji "idzie do góry".)
Jeżeli dla każdej pary argumentów prawdziwa jest implikacja:
to funkcję nazywamy niemalejącą.
Funkcja niemalejąca, to taka jak sama nazwa wskazuje, której wartości nie maleją. Tzn. mogą rosnąć lub być w pewnym przedziale stałe.
Nierówność między wartościami funkcji jest słaba. Zobacz na poniższym wykresie przykład funkcji niemalejącej:
Jeżeli dla każdej pary argumentów prawdziwa jest implikacja:
to funkcję nazywamy malejącą.
Mówimy, że funkcja maleje w zbiorze ( przedziale), jeżeli wraz ze wzrostem argumentów, wartości funkcji maleją
to funkcję nazywamy nierosnącą.
Funkcja nierosnąca, to taka (jak sama nazwa wskazuje), której wartości nie rosną. Tzn. mogą maleć lub być w pewnym przedziale stałe.
Nierówność między wartościami funkcji jest słaba. Zobacz na poniższym wykresie przykład funkcji nierosnącej:
Na wykresie łatwo zobaczyć czy funkcja rośnie czy maleje, ale jak to ocenić mając tylko wzór funkcji? Na przykład takiej:
w przedziale .
Ogólna zasada przy rozwiązywaniu tego typu zadań jest taka. Wybieramy dowolne (wybieramy argumenty z tego przedziału, bo w tym przedziale mamy sprawdzić monotoniczność), takie że .
Sprawdzamy jaki znak ma różnica .
Jeżeli , to zgodnie z definicją funkcja jest malejąca.
Jeżeli , to zgodnie z definicją funkcja jest rosnąca.
No to zaczynamy:
Badamy znak różnicy. Czyli:
Ponieważ na początku założyliśmy, że:
to wynika z tego, że
Założyliśmy też, że , czyli i , zatem:
,
.
Teraz już możemy ocenić znak różnicy:
Cały mianownik jest dodatni ( występują tam czynniki w kwadracie), w liczniku i , zatem:
Okresowość i ograniczenie funkcji.
Mamy daną funkcję . jest dziedziną funkcji .
Tą funkcję nazywamy okresową, jeżeli istnieje taka liczba , że dla każdego , spełnione są warunki:
- ,
- ,
- .
jest okresem funkcji . Okresem podstawowym funkcji ( jeżeli istnieje) nazywa się najmniejszy dodatni dodatni okres tej funkcji.
Najprościej mówiąc, funkcja okresowa, to taka, dla której w równych odstępach wartości funkcji się powtarzają. Spójrz poniżej:
Okres powyższej funkcji wynosi . Każda wartość funkcji powtarza się co , tzn. .
Inne przykłady funkcji okresowych to np.
Okres funkcji sinus i kosinus wynosi , tzn. każda wartość funkcji powtarza się co , oraz .
Funkcjami okresowymi są także tangens i kotangens. Ich okresy podstawowe wynoszą .
Czyli ograniczony jest zbiór wartości funkcji. Przykładem funkcji ograniczonej jest sinus. Wszystkie wartości tej funkcji znajdują się w przedziale .
Parzystość funkcji.
Teraz omówimy kolejne własności funkcji jakimi są parzystość i nieparzystość funkcji. Parzystość i nieparzystość funkcji to nie są własności przeciwstawne. Tzn. są funkcje, które nie są ani parzyste ani nieparzyste. Nie możemy powiedzieć, że jeżeli funkcja nie jest parzysta to jest nieparzysta. Oczywiście może się tak zdarzyć, ale tylko w niektórych przypadkach, nie można tego uogólniać. Zatem funkcje możemy podzielić na trzy grupy:
No to teraz możemy przejść do omówienia co oznacza każde z pojęć: parzystość i nieparzystość.
.
Aby sprawdzić czy dana funkcja jest parzysta, jeżeli mamy dany jej wzór , to:
- obliczamy wartość
- Sprawdzamy, czy
- Jeżeli tak, to funkcja jest parzysta.
Własności funkcji parzystych:
- funkcje parzyste nie są różnowartościowe
- złożenie ( superpozycja) funkcji parzystych jest funkcją parzystą
- wykres funkcji parzystej jest symetryczny względem osi .
Popatrz poniżej na przykłady:
a) Funkcją parzystą jest , bo
czyli
Spójrz na jej wykres:
b) Funkcją parzystą jest .
Zatem
.
Oceń czy podane niżej funkcje są parzyste:
Nieparzystość funkcji.
Funkcję nazywamy funkcją nieparzystą, jeżeli dla każdego spełniony jest warunek:
.
Aby sprawdzić czy dana funkcja jest nieparzysta postępujemy następująco:
- obliczamy wartość ,
- obliczamy wartość ,
- sprawdzamy czy zachodzi równość ,
- jeżeli równość jest spełniona to funkcja jest nieparzysta.
Własności funkcji nieparzystych:
- złożenie ( superpozycja) funkcji nieparzystych jest funkcją nieparzystą,
- wykres funkcji nieparzystej jest symetryczny względem początku układu współrzędnych.
a) Funkcją nieparzystą jest , bo:
Czyli:
Spójrz na wykres:
b) Funkcją nieparzystą jest także , bo:
czyli
Spójrz na wykres:
Oceń czy poniższe funkcje są nieparzyste:
Wklęsłość i wypukłość funkcji.
Poniżej na rysunku jest narysowany łuk. Jest on wypukły czy wklęsły?
Najbardziej odpowiednie jest tu stwierdzenie: "Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia." Z jednej strony jest on wypukły a z drugiej wklęsły.
Jeżeli mówimy o wypukłości albo wklęsłości funkcji, "patrzymy na tą funkcję od dołu". Zobacz poniżej:
Funkcja wypukła
Funkcja wklęsła
Mam nadzieję, że chociaż wizualnie rozumiesz na czym polega wypukłość i wklęsłość. Jeżeli nie, to jeszcze jedno proste porównanie, funkcja jest wypukła jeżeli jej wykres to uśmiechnięta buźka :), natomiast jest wklęsła jeżeli jej wykres to smutna minka :(. Poniżej definicje formalne:
Funkcja jest wypukła w przedziale (zawartym w dziedzinie tej funkcji), jeżeli dla różnych łuk wykresu funkcji łączący punkty i leży pod sieczną przechodzącą przez te punkty.
Jest to równoważne temu, że spełniona jest nierówność:
, i
Funkcja jest wypukła w przedziale ( zawartym w dziedzinie tej funkcji), jeżeli dla różnych łuk wykresu funkcji łączący punkty i leży nad sieczną przechodzącą przez te punkty.
Jest to równoważne temu, że spełniona jest nierówność:
, i
To taki punkt , który dzieli funkcję na dwie części. Po jednej stronie tego punktu funkcja jest wypukła, a po drugiej wklęsła.
Przeczytaj także:
COMMENT_CONTENT